Zasadą klasycznej filozofii chińskiej jest tendencja do całościowej interpretacji świata. Człowiek jest maleńkim wrzechświatem zbudowanym na jego obraz i podobieństwo, podlega też tym samym siłom, które rządzą przyrodą. Dawni lekarze chińscy znali już odruchy narządowo-skórne oraz skórno-narzadowe, które uczeni europejscy poznali dopiero w początku XX stulecia. Nauka o akupunkturze oparta jest głównie na teorii kanałów energetycznych oraz krążącej w tych kanałach energii życiowej Qi. Dwanaście meridianów klasycznych oraz 8 cudownych wiąże powłoki ciała z wnętrzem organizmu ludzkiego i dociera do wszystkich narządów ustroju. Kanałami tymi nieprzerwanie płynie energia życiowa Qi, według dzisiejszych pojęć-bioelektryczność. W stanie zdrowia energia Qi dopływa bez przeszkód do wszystkich narządów i umożliwia ich prawidłowe działanie. W wypadku zakłócenia w krążeniu tej energii dochodzi do upośledzenia czynności narządów a w konsekwencji do choroby. Każdy z meridianów związany jest z jednym z narządów ciała. Podczas wizyty na podstawie badania tętna ustala się wadliwie funkcjonujący meridian oraz niedomagający lub chory narząd. Następnym zadaniem jest próba przywrócenia prawidłowej czynności tego meridianu nakłuwaniem odpowiednich punktów, a co za tym idzie poprawy czynności chorego narządu, a nawet jego wyleczenie.